Тэнгэр цэлмээсэй

Монголдоо, гэртээ хариж ирээд 7 хонолоо. Арлын оронд сурахаар очсоноос хойш 6 жил өнгөрч 2 диплом өвөртлөж, арай гэж сурагчийн ширээнээс салав.
Буцах өдрөөсөө л бухимдаж эхлэв. Дагуулж явах хүүхэд маань нэлээн хоцорч Нарита дээр ирэв. Гаалиар гараад гүйе гэж бодсон жаалын маань аав пасспорт-ийг нь өгөөгүй байх юм. Хүүхдийнхээ пасспорт-ыг мартдаг аавыг нь нэг ГАйХАВ.　Буцаад л гүйлээ. Утсаа салгуулчихсан байсан болохоор яриж чаддаггүй. Ойр хавьд утас байдаггүй, аргаа бараад тааралдсан цагдаа ахад хамаг учраа　хэлтэл, цагдаа ах миний утсаар ярь гээд утсаараа яриулж　 пасспорт-ыг авчруулахаар хэлүүлэв. Тэгж байтал пасспорт нь ирэв. Гаалиар ороод цааш гүйлээ. Тэгсэн жаал маань нэлээн хүнд ачаатай юм. Хүүхдээ хүнээр явуулж байж хүүхэд 　нь　өөрөө даах хэмжээний ачаа өгдөггүй аав ээж 2 ыг бас л　ГАйХАВ. Ингээд　өөрийнхөө ачааг 2 гартаа, жаалынхаа ачааг бугуйндаа бариад гүйлээ. 47 gate ямар ч хол юм. Хөлс урсаад арчих зав, сул гар ч байдаггүй гүйж гүйж арай гэж онгоцондоо амжив. Бүх хүн ороод суудалдаа суучихсан онгоцонд хөлс нь урссан, амьсгаадсан амьтан орсондоо баахан ичив. Ямар ч байсан онгоцондоо амжлаа одоо ч буугаад хүлээлгээд л өгчихвол болно гэсэн бас болоогүй байна. Монгол дээр гарах гэсэн хүүхдийн бичиг баримт дутуу энэ тэр гэж баахан шалгаав. Эцэст нь шалгагчын буруу байсан ч, бааахан хүлээлгэчихээд "Амьсгаа энийг нь харсангүй . За май" гээд пасспортуудыг маань өгөв. Уучлаарай гэж нэг үг цухуйлгадаггүй юм байна. Харицаа муутайд нь уур хүрсэн. Ингээд бас л хамгийн сүүлд гарав. Ингээд өвөөд нь хүлээлгэж өгч санаа амрав.
Гар маань тохойноосоо бугуй хүртэл цус нь хураад улаан эрээн болчихсон. Дахиж хүний хүүхэд авч явахгүй гэж шийдсэн. Хаширлаа.
Өдрийн олон шокноос нэг л гардаггүй. Гэртээ хариж байж сайхан амаряа гэсэн гэртээ ороод л бас бухимдав. Дээд айл ус алдаад коридорийн маань ханийн цаас авах юмгүй болчихож. Хэд хонож байтал 6 давхарын айлаас гомдол ирэв. 7 давхарын айлдаа гомдол хэлсэн манай дээд айл ус алдаад гээд манай руу явуулж. Ингээд 5,6,7,8 давхрын айлууд нийлж 9 давхарын хэргийн эзэнд гомдол гаргав.
Харанхүй өрөө маань номын сангийн хажууд байдаг юм. Тэгсэн номнууд маань "Будаа " болчихож. Ялангуяа аавын "өмч"нүүд нэлээн будаа болж. Зарим нь бүүр хөгзрөөд авах юмгүй болж.Дээх нь үейн ховор уран зохиолийн номнууд байсан нь үнэхээр хайран. Чийг даасан номнуудыг нь оройжингоо дүүтэйгээ үсний сэнсээр хатаав.

Өнөөдөр Улаанбаатар үүлтэй байна. Цас орно гэсэн. Хурдан тэнгэр цэлмээсэй.

結婚までに覚えておきたい家庭料理ランキング

次世代の“母の手料理”は、何が定番に？　
20代女性に聞いた『結婚までに、レシピを覚えておく必要があると思う「家庭料理」』ランキング みなさんは“自炊”をしてますか？ 一人暮らしだと、食材の買出しや食後の食器洗いが面倒くさいから、という理由で外食になりがちな人も多いのでは？ 実家暮らしなら、料理は他の人に任せてしまったり……。
●第1位／やっぱり定番の「肉じゃが」……57.4％
○第2位／和食には欠かせない「味噌汁」……44.6％
●第3位／子供から大人まで人気の「ハンバーグ」……43.4％
○第4位／隠し味が決め手の「カレーライス」……30.8％
●第5位／歯ごたえがたまらない「きんぴらごぼう」……29.4％
57.4％で過半数の票を集めた『やっぱり定番の「肉じゃが」』が第1位に。家庭料理の王道として人気が高い料理だけに、これさえ覚えておけば間違いなし、といったところでしょうか。そして、続いても44.6％と多くの票を集めた『和食には欠かせない「味噌汁」』が第2位に。味噌汁は、日本人の食生活とは切っても切り離せない料理の一つと言えますよね。食卓には欠かせない料理です！　第3位には43.4％で『子供から大人まで人気の「ハンバーグ」』がランクイン。意外とお手軽にできるのに加えて、付け合せに添える野菜との相性も良く、栄養もしっかりと摂取できそうです。。。。家庭に夫がすっとんで帰ってくるためには　２０種類は必要 гэнэ.

東京のここが変だと思うランキング

１位「人多すぎ」、２位「電車の本数多い」、３位「満員電車」。「そばつゆが黒い」も：2009/03/12(木)
　もうまもなくやってくる桜舞う春。田舎から上京し東京で新たな生活をスタートさせる人も多い この季節。上京したての頃は田舎と都会の大きな違いに、何かと疑問や戸惑いを感じることも 　多いのでは？ 　「東京のここが変だと思うことランキング」で聞いたところ、最も多かった意見は《人が多すぎる》でした。
　ターミナル駅に降り立った瞬間から田舎では考えられないお祭り騒ぎのような状態。これだけの人は どこから来て、どこへ行くのだろう…と疑問を抱く人も多いのではないでしょうか。 続く２位は《電車の運行本数が多い》でした。運行本数が少ない地域ではホームにやってくるその１本の電車がとても貴重。田舎では運転間隔が１時間に１本という場合もありますから、わずか数分単位で往来する電車の運行本数には驚いてしまいますよね。また７位の《駅の間隔が短い》では、駅と駅の間隔が長い場合が多い田舎とは対照的に、歩いてもさほど遠くない距離に「なぜ？」と疑問を抱くものかもしれません。
　３位には東京を印象付けるぎゅうぎゅう詰めの《満員電車》、そして５位には地下鉄に多くみられる《駅の出口が多い》と、車を持たない都会人の足となる電車にまつわる項目が多くランク・インしています。
　あなたの「東京の変だと思うこと」はどんなことですか.

Дугуйтай аялал. Камакура

Харих замдаа Готандагийн цагдаа ахаас Икэбүкүро хүрэх зам асуусан чинь "Пөөх тийм хол дугуйгаар явах гэж байгаа юм уу" гээд гайхаж байна. Камакурагаас дугуйгаар ирлээ гэвэл бүүр ухаан алдах байсан байхаа.

Би гэдэг хүн хичээл, ажил хамаг юм дуусаад, хонхны баяр, харих өдөр 2 оо тоолж суухаас өөр ажилгүй бөөн зав.
"Суусан цэцнээс явсан тэнэг" гэдэгдээ

Дугуйгаар Камакура явахаар шийдлээ. Галт тэрэг биш цагийн хуваарь, дамжих галт тэрэг гээд харах хэрэг байсангүй. Икэбүкүро, Шинжюкү гээд Шёонан Шинжюкү шугамыг дагаад явбал нэлээн дөхөж очих байх. Дөхөж байгаад зам асууя гэж бодоод тас харанхуй дугуйгаа жийлээ.
Икэбүкүро орох замдаа галт тэрэгний зам дагаснаас машин зам дагасан нь дээр юм байна гэдгийг ойлгосон. Ингээд Шинжюкү гэсэн бичиг дагалаа.Тэгж байтал Шибүяа, Готанда гээд л явах замыг маань заагаад өглөө. Шибүяад 12:18. Готанд дөхөөд явж байтал Ёкохама хүртэл 27 Км гээд гараад ирлээ. Ингээд Ёкохама зорилоо. Ёкохамад 14:50.
Тэндээсээ Тоцука оров. Тоцука дээр LAWSON орж замын зураг харлаа. Зорисон газартаа нэлээн дөхөж очиж. 1 дүгээр замаасаа гарахгүй бол хэтрээд явах юм байна. Тоцукагаасаа эгц урагшаа Офуна-г чиглээд явах юм байна гэсэн мэдээлэл олж аваад цааш жийлээ.
Харанхуй ч болоод ирлээ. Мэдэхгүй зам, мэдэхгүй хот явахад жаахан хэтүү боллоо. Дээр нь Офуна хавь зам их муутай. Зам муутай ч гэх үү. Явган хүний замгүй. Машин замаар явдаг нь жаахан аймаар санагдсан. Офуна дөхөөд явж байтал Камакура гээд л гараад ирлээ. Бөөөн баяр. Ингээд зорисон газартаа ирлээ.
Камакурад18:50.
Хотоор нь баахан зугаалав. Орой болчихсон болохоор явах газар ч хязгаарлагдаад нээг их ч дэмий тэнэсэнгүй. Өглөөний нарыг хүлээлээ. Камакура явсан хамгийн том зорилго маань далай дээр нар ургахыг харах байсан юм. Өглөө 4 цагаас эхлээд нараа хүлээлээ. Тэгсэн бороо шиврээд юун нар...... Ууг нь хагас бүтэнд нартай гэхээр нь явсан чинь "шатчихсан". Ингээд нар харах маань худлаа болж, гэгээ орохоор Камакура хоттой жаахан танилцаад 6 өнгөрөөгөөд гэрлүүгээ жийлээ. Ирсэн замаараа сурсан дуугаа дуулаад буцлаа. Тоцука-Ёкохама-Готанда. Готанда дээр цагдаа ахаас зам асуусан чинь цагдаа ах гайхсан нь тэр л дээ.
Утасны цэнэг ч дууслаа, I-pod-ны цэнэг ч дууслаа. Өөрийн цэнэг ч нэлээн дуусах дөхөөд хариж ирлээ.
Дугуй маань яридаг бол надад -Нэг ч удаа хоол өгдөггүй байж ирж очих 16-7 цаг, 200-гаад км жийлгээд гээд л гомдол хэлэх байсан байхдаа.
Камакурад Сакура цэцэглэж байна. Урд нутаг гэсэндээ эрт цэцэглэж байна. Аягүй бол Сакура цэцэглэхийг харж амжихгүй харих нь гээд жаахан гомдолтой байсан маань , Камакурад очсоноор бас нэг зорилгоо амжуулаад авлаа. 10-аад хоногийн дараа очсон бол зурган дээрх гудамж??? сакурагаар дүүрээд ёстой гоё харагдах байсан байх. Арай л эрт оччихсон байна лээ.Өвдөг маань жаахан хүндүүртэй л байна. Маргааш босохгүй байх гэсэн гайгүй байна. Сууж босоход л жаахан..... Тэгж байгаад гайгүй болох байхаа.